China – praktische zaken

Als je met je eigen auto door China wilt rijden, ben je verplicht om een Chinese gids bij je te hebben. Minimaal een auto in de groep zal dus een extra zitplaats moeten hebben (de Chinese definitie van een zitplaats is overigens flexibeler dan die in Nederland, dus je kunt ook zelf iets fabriceren zoals wij gedaan hebben). Zelf rijden door China is niet goedkoop, maar als je in een groep gaat, dan kunnen de kosten nog relatief meevallen. Wij waren met drie auto’s per auto 2.670 USD kwijt (was circa 2.000 euro). En dat was all-in! Dus geen extra kosten voor het eten en de hotels van de gids wat vaak nog bovenop de (al hoge) kosten van het papierwerk komt. Wel nog de kosten van ons eigen verblijf, toegang tot attracties en tolwegen (wat behoorlijk in de papier kan lopen).

Je kunt een standaard route rijden, die reisorganisaties aanbieden. Maar je kunt ook een eigen route plannen, zoals wij hebben gedaan. Het eerste is vaak goedkoper, het tweede leuker. Alle routes moeten eerst worden goedgekeurd door de nationale Chinese overheid en de overheden van alle provincies waar je door heen wilt rijden. China kent een paar regio’s waar je met de eigen auto vaak geen toestemming voor krijgt, zoals bijvoorbeeld Tibet. Als je dat opneemt in je reisschema, dan kan je hele reisschema worden afgekeurd alleen omdat Tibet erin zit. Om de kans op goedkeuren zo hoog mogelijk te houden, hebben wij Tibet niet opgenomen in onze route. Overigens is er in de provincie Sichuan ook een groot stuk met Tibetaanse cultuur  (Tibetan Cultural Area), en dan zonder de politiecontroles en andere restricties die in Tibet gelden. Hier zijn wij doorheen gegaan en het is een absolute aanrader!

Houd bij het plannen van de route ook rekening met de periode in het jaar dat je door China gaat. In de winter is het in de Himalaya behoorlijk koud en kunnen wegen dicht gesneeuwd zijn. Wij hadden eind april nog sneeuw op een hoge bergpas. Het zuiden van China kent een orkaanseizoen.

Zoek een aantal andere mensen die in dezelfde tijd door China willen reizen (bijvoorbeeld via de Horizons Unlimited website die een aparte pagina heeft om reizigers te koppelen). En probeer mensen te vinden die op een zelfde manier reizen als je zelf doet, dat verkleint de kans op meningsverschillen. Ook een kleinere groep van 3 tot 4 auto’s heeft dit voordeel. Er zijn ook motorrijders die door China willen, maar officieel mogen motoren niet op de Chinese tolwegen. Als er motorrijders in de groep zitten, kan dat dus soms betekenen dat zij de langzame (maar wel gratis) weg moeten nemen.

Je hebt een reisorganisatie nodig, die al het papierwerk voor je afhandelt en die de gids levert. Vraag bij verschillende reisorganisaties offertes aan, prijsverschillen zijn groot. Organisaties die in China zitten zijn vaak goedkoper dan anderen. Let erop dat je bij sommige reisorganisaties ook tijdens de reis moet betalen voor de accommodatie en het eten van de gids, terwijl dat bij anderen al in de prijs zit. Verder verschillen organisaties in het afhandelen van de borg voor je auto (China doet niet mee aan het Carnet de Passage systeem). Dat kan, afhankelijk van de waarde van je auto, een flink bedrag zijn. Sommige organisaties betalen die zelf, bij andere moet je zelf die borg betalen.

Wij hadden een hele goede organisatie en gids: Xinjiang Sun times International Travel Co,. LTD (email nature_lunwang@hotmail.com). Dat is het eenmansbedrijf van Lun, die ook meteen onze gids was. Wij kozen voor hem omdat twee reisgenoten van ons al eerder met hem door China waren gegaan en hij toen zeer goed was bevallen, omdat hij de goedkoopste was, en omdat hij de borg betaalde. En hij was echt super! Hij regelde bijvoorbeeld ook reserve onderdelen voor de auto’s tijdens de reis. Verder kent hij alle mooie wegen in de Himalaya en is dol op natuur, wat perfect aansloot bij wat wij wilden zien. Hij is wel erg populair dus op tijd boeken is een aanrader.

Een reisorganisatie heeft minimaal 3 maanden nodig om al het papierwerk geregeld te krijgen. Jij hoeft alleen de benodigde informatie over de auto en jezelf door te geven en een visum te regelen, de rest doet de organisatie. Voor het aanvragen van het visum kregen wij een uitnodigingsbrief van Lun dus dat was ook een no-brainer.

Twee dagen voordat wij China in gingen, had onze gids Lun alles geregeld met de douane en immigratie in Mohan op de grens met Laos. Bij de grens volgden we de instructies van Lun op en waren we in 2 uur China in. Na de import bij de grens reden we in konvooi naar Mengla, waar de auto’s werden gekeurd bij het politiebureau. Daar kregen we onze tijdelijke Chinese rijbewijzen en kentekenplaat. Ook bij de grens met Mongolië in Erenhot volgenden we de instructies van Lun op en waren we binnen twee uur China uit.

In China bleek dat we minder vast zaten aan de ingediende route dan we dachten. We moesten wel in de provincies blijven waarvan we toestemming hadden, maar welke weg we reden binnen die provincie stond ons vrij. We hoefden ook niet in konvooi te rijden. Vaak spraken we de avond ervoor of ’s ochtends af waar we naar toe zouden gaan en dan kon ieder zijn eigen tempo en route rijden. Hotels hadden we ook niet vooraf geboekt maar zochten we ter plekke uit.

Voor de navigatie maakten wij gebruik van de (gratis) Open Street Map van China op onze Garmin. Deze kent bijna alle hoofdwegen en wegen in de steden. Als back-up hadden wij ook nog een papieren kaart.

In China kun je bij verschillende banken pinnen met een Nederlandse bankpas, zoals bij de ICBC (Industrial and Commercial Bank of China). In bijna alle steden waar wij hebben overnacht was er wel een pinautomaat van de ICBC. Soms kun je per transacties maar een relatief klein bedrag krijgen, maar dan kun je wel meerdere transacties na elkaar doen.